Feiten:
Deborah Rosiek en haar ongeboren tweeling worden vermist sinds 18 juni 2003. Het Openbaar Ministerie had een gevangenisstraf van vijf jaar geëist wegens moord cq doodslag op de vermiste D. Rosiek en haar ongeboren tweeling.
Oordeel rechtbank omtrent optreden OM:
De rechtbank is van oordeel dat in deze zaak in de eindfase het opsporingsonderzoek te ver is doorgeschoten richting verdachte en dat hij hierdoor in zijn belangen is geschaad.
De rechtbank oordeelt dan ook dat het OM, na afweging van alle betrokken belangen, in redelijkheid niet - want disproportioneel - tot (verdere) toepassing van dwangmiddelen jegens verdachte had kunnen besluiten (te denken valt aan de taps die doorliepen tot 3 mei 2008, alsmede de opnamen van vertrouwelijke gesprekken in januari en maart
Conclusie:
Op grond van al het voorgaande acht de rechtbank de sanctie van niet-ontvankelijkheid in de strafvervolging van het OM te zwaar en derhalve niet passend. Het ligt naar het oordeel van de rechtbank het meest voor de hand dat de resultaten van het onderzoek na mei 2007 die door het verzuim zijn verkregen, niet mogen bijdragen aan het bewijs van het telastegelegde, ware het niet dat in die periode geen bewijs jegens verdachte is vergaard. Derhalve dient voornoemd vormverzuim, ter compensatie van verdachte, ingeval van een veroordeling, tot strafvermindering te leiden.
Oordeel rechtbank omtrent het bewijs:
Ervan afgezien dat niet buiten redelijke twijfel is komen vast te staan dat Rosiek en haar indertijd ongeboren tweeling zijn overleden, is er voor de strafrechtelijke betrokkenheid van verdachte bij dat overlijden onvoldoende wettig en zeker ook onvoldoende overtuigend bewijs. Om te beginnen dienen de verklaringen van getuige [getuige 1] als volstrekt onbetrouwbaar en derhalve onbruikbaar voor het bewijs terzijde te worden gesteld. Uit het zeer uitgebreide onderzoek komt dan ook feitelijk als enig hard bewijs naar voren de in de kelderbox van verdachte gevonden bloedsporen met het DNA profiel van Rosiek.De ouderdom van de bloedvlekken kon niet worden vastgesteld. Evenmin kon worden vastgesteld dat het bloed van een zwangere Rosiek afkomstig was. In de boxgangen zijn geen sporen van Rosiek aangetroffen.Naar het oordeel van de rechtbank is het ontoelaatbaar speculatief om op basis van drie relatief geringe bloedsporen van Rosiek, waarvan de ouderdom niet is komen vast te staan, en waaruit geen duidelijke toedracht van de gebeurtenissen is af te leiden, te concluderen tot enig handelen of nalaten van verdachte in de avond en nacht van 17 op 18 juni 2003 met als gevolg het veroorzaken van pijn, letsel en uiteindelijk het overlijden van Rosiek, laat staan het verbergen van het lijk van Rosiek en haar ongeboren tweeling. Anders dan de officieren van justitie is de rechtbank van oordeel dat de verklaring van verdachte dat hij niet weet hoe de sporen daar komen niet mede als bewijs kan dienen. Op zich kan een kennelijk leugenachtige verklaring bijdragen aan het bewijs, maar de enkele verklaring de aanwezigheid van de sporen niet te kunnen verklaren voldoet niet aan de aan een dergelijke verklaring te stellen eisen.
Datzelfde oordeel treft de overige door de officieren van justitie als (steun)bewijs aangevoerde inconsistenties in de verklaringen van verdachte (met name betreffende zijn laatste ontmoeting met Rosiek voor haar verdwijning). Deze nemen nergens de gedaante aan van een kennelijk leugenachtige verklaring. Daarvoor waren ze of te onbelangrijk, of kon het tegendeel niet vastgesteld worden, of lieten ze zich eenvoudig op een ander manier verklaren.
Overige bewijzen zijn er niet.
Vrijspraak.
Advocaat: Mr A.S. van der Biezen te ’s-Hertogenbosch.
Email: avdbiezen@email.com