Geen straf.nl

Litouwse student 

In de zomer van 2007 bezocht ik op het detentiecentrum Schiphol een Litouwse student, genaamd  Marius. Op het bevel inverzekeringstelling las ik dat justitie Marius verdacht van medeplegen van uitvoeren van een hoeveelheid MDMA of amfetamine.   Tijdens mijn bezoek in het detentiecentrum vertelde cliënt mij dat hij samen met een studievriend een paar dagen op bezoek was geweest in Amsterdam. In de hoofdstad hadden ze enkele dagen flink gefeest, geblowd en gedronken, kortom ze hadden zich uitstekend vermaakt. Op de dag voor hun uiteindelijke aanhouding werden Marius en zijn vriend in de buurt van het Leidseplein benaderd door een onbekende man om voor een relatief kleine beloning 20 kilogram voedingssupplementen van Amsterdam naar Spanje te brengen.  Een dubieus aanbod, zo vonden ook Marius en zijn vriend, en zij besloten door middel van een vrij onorthodoxe methode vast te stellen of de supplementen toevallig drugs waren. Na van het goedje te hebben geproefd en geen enkele verandering in hun doen en laten te hebben bemerkt trokken Marius en zijn vriend de conclusie dat het in ieder geval geen drugs konden zijn. De volgende dag reisden de jongens af naar Schiphol waar ze naar aanleiding van een anonieme tip werden gearresteerd en nu zat Marius, in afwachting van zijn voorgeleiding bij de rechter-commissaris, voor mij.   De rechter-commissaris stelde Marius met name op basis van de uitslag van het voorlopige laboratoriumrapport in bewaring en anderhalve week later beval de raadkamer van de rechtbank de gevangenhouding voor negentig dagen. Enige dagen later werd ik gebeld door de Officier van Justitie met een voor cliënt verheugende mededeling. De aangetroffen zakken poeder bleken in ieder geval geen MDMA of amfetamine te bevatten, maar -zo bleek uit het laboratoriumrapport- 10 kilogram van een mengsel van cafeïne-paracetamol en 10 kilogram fenacetine, van oudsher een pijnstillend geneesmiddel.  De officier van justitie deelde mij mede dat de verdenking van medeplegen van uitvoer van drugs liet vallen, maar dat cliënt er nu van verdacht werd dat hij voorbereidingshandelingen had getroffen om cocaïne en/of heroïne te bereiden en te bewerken, aangezien de aangetroffen poeders vaak als versnijdingsmiddelen voor die drugs worden gebruikt. Op 25 september kwam Marius eindelijk voor de meervoudige strafkamer van de Rechtbank in Haarlem. De verdediging heeft tijdens de behandeling van de zaak onder andere betoogd dat de bestemming van de aangetroffen poeders niet was vast te stellen en  dat cliënt überhaupt geen enkele wetenschap had van de bestemming van deze poeders, ook niet in de zin van voorwaardelijk opzet. 

De rechtbank verwierp het eerste verweer, maar overwoog met betrekking tot het tweede verweer als volgt: 

De vraag is of verdachte, door de stoffen… mee te nemen, willens en weten de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat hij versnijdingsmiddelen meenam danwel redelijkerwijs moest vermoeden dat hij dit deed. De rechtbank is van oordeel dat verdachte op zijn minst reden had om te vermoeden dat hij iets illegaals meenam. Echter gelet op het feit dat er -buiten drugs- vele mogelijke illegale stoffen zijn dit vanuit Nederland worden uitgevoerd (bijvoorbeeld doping) en het gegeven dat in dit concrete geval geen aanknopingspunten zijn te vinden waaruit verdachte had moeten afleiden dat het mogelijk om versnijdingsmiddelen voor drugs zou gaan, acht de rechtbank niet bewezen dat verdachte bewust de aanmerkelijke kans heeft aanvaard, danwel redelijkerwijs had moeten vermoeden dat hij stoffen met zich voerde die bestemd waren voor het bereiden en bewerken van heroïne of cocaïne. Het voorgaande houdt in dat verdachte van het hem tenlastegelegde dient te worden vrijgesproken. 

Ten tijde van de uitspraak zat Marius alweer in zijn geboorteland. Drie dagen na de terechtzitting had de rechtbank hem al vervroegd vrijgelaten. 

Advocaat: Mr. B.J.W. Tijkotte