Vrijspraak voor gedwongen prostitutie.
Feiten:
Uit het dossier en het onderzoek ter terechtzitting is komen vast te staan dat verdachte ten tijde van het ten laste gelegd woonachtig was in een woning te Maastricht.
Eind 2005 heeft Annelies, een bekende van verdachte besloten zich als prostituee aan te gaan bieden en heeft zij gevraagd of zij vanuit zijn woning mocht werken. Verdachte heeft dit goed gevonden. Annelies vroeg ongeveer € 100,- per klant. Het geld dat zij van de klant kreeg gaf zij in bewaring aan verdachte, die het naderhand aan haar terug gaf. Soms werkte zij ook op escort-basis. Verdachte bracht haar dan met zijn auto naar de betreffende klant. Voor het rijden kreeg verdachte € 30,-.En wekelijks € 25,- voor het plaatsen van advertenties.Medio 2006 is Jannet uit Parijs gekomen en bij verdachte en Annelies ingetrokken. Ook Jannet werkte als prostituee en ook zij ontving haar klanten in de woning van verdachte, alsmede op escort-basis. Jannet ontving per klant ongeveer € 35,-. Zij heeft ter zitting verklaard dat zij dit geld, net als Annelies, in bewaring gaf en dat zij dit later terug kreeg. Als verdachte haar met zijn auto naar een klant bracht ontving hij hiervoor van een vergoeding van € 15,-. Gedurende de periode dat Jannet bij verdachte woonde is zij enkele malen voor enige tijd naar Parijs teruggekeerd. Verdachte heeft verklaard dat zij allemaal gezamenlijk boodschappen deden en dat Annelies en Jannet hiervoor soms geld gaven of dat zij soms de boodschappen geheel of gedeeltelijk zelf betaalden. Verdachte ontkent verder ooit geld van de dames gekregen te hebben.
Officier van justitie:
Eist tegen verdachte 10 maanden gevangenisstraf wegens gedwongen prostitutie.
Oordeel rechtbank: Niet, althans onvoldoende is gebleken dat verdachte(n) enig voordeel hebben verkregen. De dames hebben weliswaar geld aan verdachte gegeven, maar dit betrof oftewel geld dat later is teruggegeven, oftewel geld dat als vergoeding voor het plaatsen van een advertentie of vervoer werd betaald. Niet is gebleken dat de hoogte van de vergoeding niet in verhouding zou hebben gestaan met de geleverde dienst. Tevens is voor een veroordeling vereist dat verdachten de dames hebben uitgebuit en dat verdachten ook het opzet hadden om uit te buiten. Ook hiervan is niet, althans onvoldoende, gebleken. Immers Annelies is op eigen initiatief en verzoek als prostituee in de woning van verdachte gaan werken. Zij heeft verklaard geen problemen te hebben met wat zij deed. Annelies heeft weliswaar verklaard dat zij zich niet vrij voelde op elk moment met het werk te stoppen, maar dit strookt niet met haar eigen verklaring dat zij gedurende haar verblijf bij verdachte enige keren alleen naar Parijs is gereisd en teruggekomen. Bovendien heeft de vrouw in kwestie verklaard dat verdachte een keer erg boos is geworden toen zij haar spullen had ingepakt om naar Frankrijk terug te gaan en dat verdachte toen tegen haar heeft gezegd dat zij van tevoren moest zeggen, als ze weg wilde, zodat dit aan de klanten kenbaar gemaakt kon worden. Verder heeft zij verklaard dat zij bij verdachte thuis niet voor het eten noch de huur hoefde te betalen. DE BESLISSING:
De rechtbank verklaart niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte(n) zich met gedwongen prostitutie hebben beziggehouden.
Vrijspraak.